“Kuvâ-yi Milliye”

Anadolu’nun Yunan, İngiliz, Fransız, İtalyan ve Ermeni birliklerince işgal edildiği ve Mondros Mütarekesi ile ağır koşulların ülkemize dayatıldığı dönemde çeşitli yörelerde Osmanlı ordusunun silahlarının alınıp dağıtıldığı günlerde doğan bir milli direniş örgütüne verilen isimdir. Kuva-yi Milliye, Kurtuluş Savaşı’nın ilk savunma kuruluşudur.

“İlk direniş Fransızlara karşı”

İlk Kuva-yi Milliye kıvılcımı (ilk silahlı direniş) Güney Cephesi’nde Dörtyol’da 19 Aralık 1918’de Fransızlara karşı başlamıştır. Bunun en önemli nedeni, Fransızların işgallerine Ermenileri ortak etmeleridir. İkinci etkili silahlı direniş İzmir’in İşgali’nden sonra; Kuva-yi Milliye hareketini, milliyetçi ve yurtsever olan bazı subaylar halkı örgütleyerek Ege Bölgesi’nde resmen başlatmışlardır. Batı Anadolu’daki Kuva-yi Milliye birlikleri düzenli ordu kuruluncaya kadar geçen sürede Yunan birliklerine karşı vur kaç taktiği ile savaşmıştır. Güney Cephesinde (Adana, Maraş, Antep ve Urfa) Kurtuluş Savaşı’nı düzenli ve disiplinli Kuva-yi Milliye birlikleri yapmıştır. Ulukışla’da faaliyet gösteren Kuva-yi Milliye de ilk kurulanlardan olup Fransızların Toros’lar ardında ulaştığı bu en iç noktadan kısa sürede püskürtülmelerini sağlamışlardır.

“Yerel sivil halk, düzenli ordulardan oluşan işgalci güçlere karşı”

İlk direniş olayları Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde Fransızlara karşı görülmüşse de, örgütlü direniş İzmir’in düşmanca ele geçirilmesinden sonra Ege Bölgesi’nde Kuva-yi Milliye olarak başlamış ve bağımsız yerel örgütlenmeler olarak yayılmıştır. Bölgesel kuruluşlar, daha sonra TBMM’nin kurulması ile birleştirilmiş ve I. İnönü Muharebesi sırasında da düzenli orduya dönüşmüştür. Kuva-yi Milliye’nin amaçlarının başında hiçbir devletin ve ulusun egemenliğini kabul etmeyerek, Türk Milletinin kendi bayrağı altında yaşama hakkını ve bağımsızlığını oluşturmak gelmiştir.

Mustafa Kemal Paşa Kuva-yi Milliye’nin kuruluşunu şöyle açıklar:

“Hükümet merkezi, düşmanların şiddetli çemberi içindeydi. Siyasal ve askerî bir çember vardı. İşte böyle bir çember içinde yurdu savunacak, ulusun ve devletin bağımsızlığını koruyacak kuvvetlere emrediyorlardı. Bu biçimde yapılan emirlerle, devlet ve ulusun araçları temel görevlerini yapamıyorlardı. Yapamazlardı da. Bu araçları savunmanın birincisi olan ordu da, ‘ordu’ adını korumakla birlikte, elbette temel görevini yerine getirmekten yoksundu. İşte bunun içindir ki yurdu savunmak ve korumak olan temel görevi yerine getirmek, doğrudan doğruya, ulusun kendisine kalıyor. Buna Kuva-yi Milliye diyoruz…”

“Bir güzel örnekte günümüzden”

Kuva-yi Milliye’nin en güzel örneklerinden birini de ‘Vatansever’, ‘Cesur’ halkımız 15 Temmuz’da darbecilere karşı vermiştir. Kuva-yi Milliye’ciler Vatanı için canından vazgeçen, günümüzde vatanı için tankların önüne yatan insanlar gibidirler. Bu güzel insanlar var oldukça güzel ülkemize hiçbir şey olmayacaktır. Ülkemiz uğruna şehit olan cesur insanları saygı ve rahmetle anıyorum.